We found Nemo! (Laatste deel)

Vanuit de jungle zijn we naar de kust gegaan naar het stadje Semporna om daar een paar dagen te relaxen bij de zee. We hadden een tip gekregen van andere toeristen dat er een leuke accommodatie was midden in de zee. Deze accommodatie (Singamata) was op palen gebouwd boven op een koraalrif (waardoor het daar ondiep was). Deze manier van bouwen op het water is vrij algemeen in deze streek (zie bijgevoegde foto van een stiltvillage, dorp op palen). Bij Singamata hadden ze in het midden hadden ze een stuk zee afgezet met netten en daarin grote vissen vrij gelaten. Zo hadden ze een soort zeeaquarium gecreëerd in het midden tussen de accommodaties. Het eten was inclusief maar viel zwaar tegen in vergelijking met het heerlijke voedsel van de homestay. De eerste twee dagen was het vis ipv vlees dus Maaike was helemaal happy. Op de tweede dag waren we ’s middags met de shuttle speedboot aan land gegaan om wat eten in te slaan. Op de weg erheen hadden we de “Apple cake house” gespot. Dat leek ons wel lekker. Wij naar binnen en ze hadden inderdaad allemaal lekkere broodjes, koeken en taarten. Maar we zagen geen appeltaart. Toen we vroegen of ze ook Apple cake verkochten antwoordden ze van niet. Wij vroegen natuurlijk meteen waarom ze dan zo heetten. “Its just a name” zeiden ze …
Vanaf de accommodatie hebben we een snorkeltochtje gemaakt. Met de speedboot naar een tropisch eiland waar je dan kon snorkelen op het rif. Er waren oneindig veel verschillende gekleurde visjes te zien onder water en ook veel koraal. De gekleurde visjes zeiden ons weinig maar eentje herkenden we natuurlijk wel: Nemo! Jelger vond verschillende anemonen met daar rondom clownsvisjes, erg leuk om te zien. Met de onderwaterzak om de camera wat foto’s gemaakt maar het werkt niet echt lekker. Helaas geen schildpadden gezien. De derde dag zouden we weer gaan snorkelen maar regende en waaide het. De trip werd uitgesteld maar na een uur ging de boot toch weg terwijl het nog steeds regende. Wij hebben vriendelijk bedankt voor de eer en ons geld teruggekregen. We hadden geen zin om nog een hele dag in de regen in onze kamer te blijven dus hebben de laatste nacht gecancelled en zijn op weg gegaan richting Tawau. Een stadje helemaal in het Zuid-Oosten van Sabah waarvandaan we later ook onze vlucht naar Kuala Lumpur zouden nemen.

Om precies te zijn wilden we naar het Tawau Hills Park een nationaal park op zo een 25 kilometer van Tawau af. Met regenwoud begroeide heuvels met veel riviertjes en water, een paradijs voor kikkers! We gingen erheen met de taxi, de minibus-chauffeurs vroegen maar liefst 200 ringet (40 euro). Dat vonden wij toch echt teveel en we vroegen om een kleine privé taxi. Deze deed het voor 120 ringet wat een schappelijke prijs was voor een rit van bijna 3 uur. We vroegen nog of de chauffeur wel wist waar het was en dit werd uiteraard bevestigd door een vriendelijke lach en ja-geknik. Eenmaal in de buurt van Tawau aangekomen moest de chauffeur bekennen dat hij het niet wist maar hij had uiteraard een oplossing. We reden eerst naar Tawau centrum, hier regelde hij een andere taxi die wel wist waar het was en hij liet deze vooroprijden. Eenmaal aangekomen betaalden wij de afgesproken 120 ringet aan onze chauffeur en betaalde hij op zijn beurt weer de taxi die voorop reed. Heel apart allemaal. Tot onze verbazing ontvingen ze in het park zelden buitenlandse toeristen. Maar heel toevallig waren er ook 3 andere toeristen die we al in Singamata hadden ontmoet. Nu hadden ze dus maar liefst 5 Westerse toeristen. Iets wat ze prachtig vonden. Doordat het Ramadan is waren er verder geen andere gasten. Heerlijk rustig dus. Het eten was prima maar we hadden eigenlijk wel weer eens trek in iets Westers. Toen de man van het restaurant vroeg wat we wilden eten (van het Maleisische menu) zeiden we voor de grap “French Fries”. Hierop kregen we tot onze verbazing het antwoord dat we dat dan de dag ervoor hadden moeten vertellen. Uiteraard speelden we daar meteen op in door het voor de dag erop te bestellen. Verder vroegen we ook nog om kipnuggets en hij zou zijn best doen. De dag erop (onze laatste dag) was het hem gelukt, we hadden friet met gefrituurde (gepaneerde) kippenpoten. Erg lekker na als die noodles … Wat betreft de dieren was het ook een zeer mooie locatie. We hebben erg veel soorten kikkers en padden gevonden waaronder een grote pad die we nog niet hebben kunnen vinden in onze gids of op internet. Het dier was zwart met oranje vlekken, zeer opvallend zou je zeggen maar dus onvindbaar in de gidsen. Verder zagen we een watervaraan die een grote witte rat aan het opeten was en zagen we een nieuwe soort aap de “red leaf monkey”. Op de laatste avond zagen we ook nog een slang de “red-sided keelback snake” deze zat helaas in een holletje met enkel zijn kop eruit waardoor we hem niet mooi konden fotograferen. Bijgevoegd een foto van de prachtige spotted stream frog, deze zaten te roepen op de oever langs de rivier. Verder nog een foto van de Harlequin tree frog (1 van de vliegende kikkers) en van een “file eared tree-frog” een boomkikker die we nog niet eerder hadden gezien en die we tot onze verbazing aan de overkant van de weg in een palmolieplantage vonden. Het regenwoud was mooi met veel grote lianen (zie foto’s) en de hoogste tropische boom ter wereld (88,32 meter, Tropische bomen worden niet zo hoog ;-) ).

De laatste dag op Borneo hebben we doorgebracht in Tawau zelf. Een middelgrote stad met veel Indonesische invloeden. Hier spotte we nog een enorme watervaraan in 1 van de open riolen midden in de stad. Gezien zijn grootte krijgt hij er genoeg te vreten. Vanuit Tawau zijn we naar Kuala Lumpur gevlogen waar we onze laatste dagen van de vakantie doorbrengen met winkelen en sight-seeing. Uiteraard zijn we naar de Petronas Twin Towers geweest, het voormalige hoogste gebouw ter wereld. Erg mooi om te zien! Zie de bijgevoegde plaatjes. Handig om te weten in Kuala Lumpur: vraag de taxi’s om op de meter te rijden, anders vragen ze een veel te hoge standaard prijs. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. De rode taxi’s weigeren je namelijk mee te nemen op de meter, ondanks dat ze hiertoe verplicht zijn bij de overheid. De blauwe taxi’s moet je hebben, deze rijden keurig op de meter. De chauffeur van de blauwe taxi wist ons ook nog keurig te vertellen dat je de rode taxi’s er bij kunt lappen door een SMS te sturen naar het nummer achterop de taxi dat ze weigeren om op de meter te rijden. Dit komt dan bij de verkeerspolitie/overheid terecht waarna ze een boete krijgen. We hadden alleen geen werkende telefoon meer maar het is wel irritant als taxi’s je weigeren mee te nemen. Ze vragen voor het stukje vanaf de twintowers naar ons hotel 15 ringet, op de meter is het slechts 8,80. Maar goed, blauwe taxi’s dus. Dit is onze laatste dag in Kuala Lumpur, vanavond met een blauwe taxi naar het vliegveld en dan een lange vlucht via Dubai naar Dusseldorf. Morgen (donderdag) landen we om 13:45 waarna we naar huis moeten rijden en hopelijk om 16 a 17 uur thuis zijn.

We hopen dat iedereen het leuk vond om mee te lezen. Degene die meer willen zien en horen kunnen natuurlijk altijd langskomen voor de rest van de foto’s en verhalen.

Groeten Jelger en Maaike



Op deze pagina kunnen we maar 10 foto’s plaatsen, voor meer foto’s (en de oudere foto;s) zie http://www.photobucket.com/jelgerenmaaike