Kouseband en de Weg naar Zee

Bij deze onze eerste update van onze reis naar Paramaribo. We zullen proberen op deze pagina een beetje een reisverslag bij te houden. De foto’s plaatsen we op Jelger zijn facebook pagina omdat er anders maar een paar op kunnen. En op photobucket.

De reis begon voor ons om 3 uur ’s nachts, we zijn naar Wim gereden die ons weg wilde brengen op dit belachelijke tijdstip (eeuwig dank daarvoor) en we kwamen keurig om 4:30 aan op Dusseldorf, de vliegreis verliep voorspoedig en lokale tijd 13 uur (het is hier 5 uur vroeger dan in Nederland) zijn we in Paramaribo geland. Vanuit het vliegtuig viel al meteen op hoeveel land er nog ongerept was. Zeker in vergelijking tot Nederland maar ook in vergelijking tot bijvoorbeeld Borneo waar het regenwoud grotendeels vervangen is door palmolie.

We hadden op het laatste moment nog een taxibusje gemaild, dat was blijkbaar gelukt want onze namen stonden op een bord. Na een tour door Paramaribo (we moesten eerst nog anderen afzetten) kwamen we aan bij ons appartement in een buiten-wijk van Paramaribo. Voor het slapen gaan hebben we nog wat gegeten in de buurt bij Robbie’s Corner – Roti shop. Werkelijk heerlijke roti daar (Roti zijn een soort pannenkoeken, je eet het dan met vlees (bijv. kip) en aardappel en groente). De eigenaar Robbie had zelf 30 jaar in Nederland gewoond en is op zijn oude dag teruggegaan. Een hele aardige man waarmee we over van alles en nog wat hebben gepraat. De prijzen zijn ook aantrekkelijk, dus dit wordt ons vaste restaurant :)

De tweede dag zijn we met de taxi naar Paramaribo gegaan om een scooter te huren. Daarna in het centrum wezen kijken voor een goede kaart van de omgeving, die bestaat dus niet. Dan maar met Google maps kijken waar we heen willen en het goed in ons hoofd opslaan. Aan de waterkant bij Paramaribo zijn we wat gaan drinken, daar raakten we aan de praat met drie lokale Surinamers. Ze noemden Jelger weer eens Robin van Persie (net als op Borneo) en hadden het over voetbal en de heer Bouterse. Ze kwamen met de gevleugelde uitspraak: “wie niet steelt of erft moet werken tot hij sterft”. Ze boden ons tevens aan een tripje te regelen naar “Winterspelen” iets spiritueels waarbij lokalen met blote voeten over glas of hete kolen lopen. We moeten nog even bezien of we hierop in gaan. Er kwamen ook nog twee meisjes langs die geld ophaalden voor de lokale basisschool, ze hadden een leuke methode. Een getekende school waar alle stenen en stukken van het dak bedragen bevatten. Je mocht dan geld geven voor een paar stenen en deze inkleuren op het vel. We hebben een stuk van het dak aangeschaft :)

We zijn verder gelopen met een oude Nederlandse man die zich in Suriname had gevestigd, die gaf ons een aantal nuttige tips. Het centrum van Paramaribo staat vol met prachtige oude huizen en gebouwen in de Hollandse koloniale stijl. Je ziet dat het ooit een plaats van grote rijkdom was. Nu is het jammer genoeg grotendeels vergane glorie. Veel gebouwen worden slecht onderhouden en zie je wegrotten, anderen zijn reeds ingestort en de bomen en planten groeien door de daken. Zonde om te zien.

Terug liepen we door de Palmentuin, hier vonden we onze eerste amfibieën. In een betonnen vijver zaten zeven grote rietpadden (Bufo marinus). Dit zijn de grootste padden ter wereld. Het is ook de soort die in Australië is uitgezet en daar voor veel problemen zorgt: ze eten alle inheemse soorten op en vergiftigen inheemse soorten die op hun beurt proberen de padden te pakken. De padden leken per ongeluk in de vijver te zitten en konden er door de hoge rand niet uit. We hebben er eentje uit weten pakken en in het gras gezet, als dank poseerde hij of zij even voor ons en ging er daarna vlug vandoor.

Daarna even in de Paramaribo zoo wezen kijken. Dit was een zielige vertoning, allemaal hele kleine ouderwetse kooien die ook nog eens compleet vervallen waren. De dieren liepen veelal te ijsberen, niet echt leuk dus.

’s Avonds weer gegeten bij Robbie’s corner. Weer een tijd gepraat met de eigenaar, vertelt dat we graag reptielen en amfibieën zien. Hij bood ons aan toen aan op de boerderij bij zijn neef te gaan kijken. Hier zouden heel veel kikkers zitten, ook kaaimannen en anaconda’s waren aanwezig. Hiervoor werd aangeboden dat we deze zelf mochten daar schieten als we wilden (normaal doet zijn neef dat). We hebben hem verteld dat we ze willen fotograferen ipv schieten en dat was ook goed. De anaconda’s worden hevig vervolgt hier omdat een grote anaconda jong vee kan doden. De kaaimannen worden gedood omdat ze vissen zouden opeten, lijkt me niet echt een probleem want veel doen ze toch niet met de zoetwatervissen hier.

Vandaag op onze scooter wezen rondrijden. Eerst langs wat plassen die we op Google maps hadden gezien. Hier waren zandpaden omheen waarover we kon rijden met onze scooter. Maar liefst 8 varenen gezien daar, tot ongeveer 1 meter groot. Helaas elke keer hard wegvluchtend maar we komen hier zeker terug.

Daarna hebben we onze tocht voortgezet op de Weg naar Zee. (er worden wel grapjes gemaakt over deze weg, dat je een enkeltje of een retourtje kan kopen om daar te komen, want aan het eind zit een crematorium).
Vanaf de scooter spotte Maaike een kaaiman in een sloot langs de weg. Het diertje was zo een halve meter groot. Leuk om te zien, maar vol tegenlicht dus maar geen foto gemaakt. Onze kans komt nog wel. Verder op stonden twee mannen te vissen. Even een praatje gemaakt, een van de mannen kwam ook uit Nederland, hij was op vakantie. Heerlijk relaxen kon hij hier, lekker de natuur in, vissen, en vogeltjes vangen. Dat laatste wilde we wel iets meer van weten. Hij liet ons de vangkooitjes zien, het zijn net levende muizen vallen maar dan met een stokje en wat voer eronder. Als de vogel erop land dan klapt het kooitje dicht en zit de vogel gevangen. Ze hadden drie vogeltjes gevangen, die mochten nu ergens thuis in een kooitje leven, tot ze weer anderen hadden dan zouden ze die weer vrij laten.
Je ziet overal langs de weg palen staan. Daar hangen ze hun vogelkooien aan zodat je vogeltjes nog deels buiten komen. Leuke hobby’s hier ;-)

Daarna richting de zee gereden. Het is hier 1 grote Waddenzee, maar dan tropische met mangrove aan de kust. Er zaten heel veel slijkkruipers, paling achtige vissen die met hun borstvinnen het land op kruipen. Ook zagen we hier een paar lokalen die met een houten bootje met netten waren wezen vissen. Ze hadden erg veel vis gevangen. We hebben even met ze gepraat en ze boden aan dat we volgende keer wel met ze mee mochten. We hebben hun telefoonnummer dus wie weet gaan we nog een keer op traditionele manier vissen :)

Daarna terug naar onze studio.. We waren doorweekt van het zweten. Het is hier standaard boven de 30 graden en zonnig.. De luchtvochtigheid is hoog. Elke dag vallen er 1 of 2 buien die kort maar zeer hevig zijn.
We hebben even gedoucht en Maaike heeft de was gedaan (dat stapelt zich snel op als je meerdere keren per dag schone kleren aantrekt.)

Na een tijdje gerust te hebben en de regenbui van deze dag te hebben afgewacht. Zijn we weer teruggereden naar de plassen waar we eerder deze dag 8 varanen zagen. We hebben onze scooter ergens geparkeerd en hebben een rondje om 2 van de plassen gelopen. In de bosjes ineens hard geritsel en Maaike spotte aapjes. Het waren er een heleboel. 1 grote groep die waarschijnlijk van ons geschrokken waren en verhuisden naar een andere plek. 1 aapje die ons in de gaten hield en de rest erlangs. Na later op internet gekeken te hebben bleken het Doodshoofdapen te zijn. Deze apen komen in heel Suriname voor, want ze zouden te klein zijn om te schieten (ze waren de kogel niet waard).
Verder nog wat varanen zien wegschieten en een heleboel mooi gekleurde vlinders en libellen gezien.

’s Avonds weer naar onze vaste eettent: Robbie’s corner en vandaag aten we Teloh met kip. Dit is een soort wortelgroente als casave. Het was in parten gesneden en daarna gefrituurd.. erg lekker. Ook hier kreeg je als groente (het is hier standaard) kousenband bij geserveerd.
Daarna nog weer een tijdje met de eigenaar gesproken. Hij wil ons meenemen naar een Surinaams feest van een neef van hem. Daar maken we later nog afspraken over.

Toen weer naar bed. De zoveelste nacht hier met harde muziek, TV’s keihard aan en lachende mensen. Het is hier werkelijk NOOIT stil.

Foto’s bij dit verslag kan je bekijken op Jelgers facebook pagina of op
http://s841.photobucket.com/albums/zz337/jelgerenmaaike/Suriname/